Φρούτα ή χυμός; Ποιό παχαίνει περισσότερο;

Ποιο να προτιμήσουμε, όταν πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε επιλογή, και γιατί;

 

Φρέσκο φρούτο

Υπέρ

Πλούσιο σε νερό, σάκχαρα, βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, ένζυμα, αντιοξειδωτικά, φυτοθρεπτικά και φυτικές ίνες.

Η βρώσιμη φλούδα και ο εσωτερικός φλοιός περιέχουν επιπλέον ωφέλιμα συστατικά, κυρίως ίνες και υπερφλαβονοειδή.

Συμβάλλει στην καλύτερη λειτουργία του εντέρου, στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα και στη μείωση της υψηλής χοληστερίνης.

Αυξάνει, λόγω του μασήματος, την παραγωγή σάλιου, που προστατεύει τα δόντια από τα οξέα.

Έχει χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη, είναι καταλληλότερο για παχύσαρκους, διαβητικούς και άτομα σε δίαιτα.

Απαιτεί περισσότερες θερμίδες για την πέψη του, αυξάνει τις καύσεις μέσω θερμογένεσης.

Χορταίνει πιο πολύ και για περισσότερο χρόνο.

Καλύπτει την επιθυμία για γλυκό, είναι ιδανική επιλογή ως ενδιάμεσο μεταξύ των κυρίως γευμάτων.

Κατά

Επιβραδύνει την πέψη, ειδικά όταν καταναλώνεται ως επιδόρπιο.

Η φλούδα μπορεί να περιέχει υπολείμματα φυτοφαρμάκων, μικρόβια, μολυσματικούς παράγοντες, κερί για να γυαλίζει και άλλες, δυνητικά επικίνδυνες ουσίες όταν τρώγονται.

Σε υπερβολική ποσότητα μπορεί να προκαλέσει φουσκώματα και διάρροια, ειδικά σε άτομα με ευερέθιστο έντερο.

 

Φρέσκος χυμός

Υπέρ

Περιέχει περίπου ό,τι και το αντίστοιχο φρούτο απ’ το οποίο προέρχεται.

Αναλογικά πλουσιότερος σε νερό, ενυδατώνει τον οργανισμό, υποκαθιστά μερικώς την κατανάλωση αυτούσιου νερού.

Χωνεύεται πιο εύκολα, δεν επιβαρύνει ιδιαίτερα το πεπτικό σύστημα.

Παρέχει «γρήγορη» ενέργεια.

Αποκαθιστά ταχύτερα την αλκαλική ισορροπία, ευνοεί την αποτοξίνωση.

Ορισμένα φρούτα, όπως το ρόδι, είναι ευκολότερο να καταναλωθούν ως χυμός.


Κατά
Υστερεί σε φυτικές ίνες (ελάχιστες ή καθόλου) και φυτοθρεπτικά.

Ένα ποσοστό μικροθρεπτικών στοιχείων καταστρέφεται κατά την αποχύμωση ή παραμένει στον αποχυμωτή.

Οξειδώνεται ταχύτητα, πρέπει να καταναλωθεί άμεσα.

Έχει υψηλότερο γλυκαιμικό δείκτη, τα σάκχαρά του απορροφούνται ταχύτερα.

Καταναλώνεται εύκολα σε μεγάλες ποσότητες.

Οι «υγρές» θερμίδες χορταίνουν λιγότερο και παχαίνουν περισσότερο.

Έχει μεγαλύτερη οξύτητα, μπορεί να διαβρώσει τα δόντια.

Σε υπερβολική και συχνή κατανάλωση αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη.

Σε ταυτόχρονη λήψη με φάρμακα, επηρεάζει τη δραστικότητά τους.

 Πηγή :http://www.womenonly.gr