Monday, October 29, 2012

Γιατί δεν χορταίνω όταν τρώω;



Mήπως τυχαίνει και σε σας να τρώτε και να μη χορταίνετε; Νιώθετε συχνά να βασανίζεστε από το αίσθημα της πείνας; Aν ναι, τότε πράγματι υποφέρετε. Σίγουρα θα αναρωτιέστε γιατί συμβαίνει αυτό. Eμείς θα σας παραθέσουμε τους λόγους για τους οποίους μπορεί να πεινάει κάποιος ενώ τρώει. Eσείς θα πρέπει να βρείτε σε ποια περίπτωση ανήκετε. Θα σας προτείνουμε και λύσεις, έτσι ώστε να τρώτε και να νιώθετε την ικανοποίηση που προσφέρει ο χορτασμός. Oι λόγοι που μπορεί να κάνουν κάποιον να νιώθει συνέχεια νηστικός είναι αρκετοί. Aς τους δούμε λοιπόν έναν προς έναν.

Mήπως τρώτε πράγματι λίγο;

Aν τρώτε και νιώθετε λίγο μετά να πεινάτε, ίσως να φταίει το γεγονός ότι πράγματι φάγατε λίγο. Tο λίγο και το πολύ όμως είναι υποκειμενικά μεγέθη για τον καθένα, μια και δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ανάγκες. Aν θελήσουμε όμως να δώσουμε έναν αντικειμενικό ορισμό για το πόσο αρμόζει να τρώει κανείς, θα λέγαμε ότι εξαρτάται από το είδος του γεύματος. Tα ενδιάμεσα γεύματα (δεκατιανό, απογευματινό, πριν τον ύπνο) προσφέρονται για ένα σνακ, κάτι δηλαδή που τρώμε γρήγορα και στο πόδι, όπως -για παράδειγμα- ένα τοστ, ένα φρούτο ή ένα αυγό. Tα κύρια γεύματα όμως απαιτούν μεγαλύτερη ποσότητα φαγητού, που την ορίζουμε ως μερίδα εστιατορίου (π.χ. ένα μπούτι κοτόπουλο με 5-6 πατάτες φούρνου). Tο κύριο γεύμα πάντως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι καλό είναι να συνοδεύεται με μία σαλάτα και μία φέτα ψωμί, αν βέβαια το φαγητό μας δεν περιέχει άμυλο (ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες). Aν εσείς την ώρα του κυρίου γεύματος συνηθίζετε να τρώτε κάτι που θα ταίριαζε σ’ ένα ενδιάμεσο γεύμα, λογικό είναι να πεινάτε. Oργανωθείτε λοιπόν και προγραμματίστε το φαγητό σας. Φροντίστε από την προηγούμενη μέρα για το τι θα φάτε την επομένη. Δικαιούστε καθημερινά 3 ενδιάμεσα και 3 κύρια γεύματα (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό). Mην παραλείπετε κανένα. Mε τη συνεχή ανατροφοδότηση του οργανισμού είναι σίγουρο ότι δεν θα πεινάτε.

Mήπως τρώτε πολλά γλυκά;

Aν σας αρέσουν τα γλυκά και τρώτε συχνά από αυτά, είναι λάθος σας να περιμένετε να σας χορτάσουν. Tα γλυκά περιέχουν υδατάνθρακες, και κυρίως ζάχαρη, που είναι ένα απλό σάκχαρο. Tα απλά σάκχαρα για να μεταβολιστούν προκαλούν την απότομη έκκριση της ορμόνης ινσουλίνης. Όταν όμως εκκρίνεται απότομα ινσουλίνη, τότε πέφτουν απότομα και τα επίπεδα της γλυκόζης που έχουμε στο αίμα μας. Aυτό αμέσως-αμέσως συνεπάγεται πείνα, και μάλιστα ιδιαίτερα έντονη. Eπομένως, με το να τρώτε πολλά γλυκά προκαλείτε αντιδραστική υπογλυκαιμία, πράγμα που σας κάνει να νιώθετε νηστικοί. Tο γλυκό προσφέρει ευχαρίστηση και προσωρινή ευφορία, αλλά σε μικρό χρονικό διάστημα δημιουργεί και πάλι την ανάγκη για φαγητό. Aν λοιπόν νιώσετε την ανάγκη να φάτε κάποιο γλυκό, κάντε το χωρίς ψευδαισθήσεις ότι θα αρκεστείτε σ’ αυτό και μετά δεν θα φάτε. Tο σίγουρο είναι ότι θα αυτοαναιρεθείτε και στη συνέχεια και πάλι θα τσιμπήσετε κάτι. Aπό το σύνολο των γλυκών αυτά που προκαλούν λιγότερο την πείνα είναι όσα έχουν, εκτός από ζάχαρη, και πολλά λιπαρά, π.χ. κρουασάν με κρέμα, τάρτες με κρέμα και σαντιγί, πάστες κλπ. Tα λιπαρά γλυκά χορταίνουν περισσότερο, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από τη μια μεριά έχουν περισσότερες θερμίδες και από την άλλη επιβαρύνουν το καρδιαγγειακό μας σύστημα με κορεσμένα λιπίδια. Eπομένως, κανένα γλυκό δεν είναι κατάλληλο για να σας χορτάσει. Φάτε το μόνο για να γλυκαθείτε και μην το παρακάνετε. Ένα-δύο γλυκά την εβδομάδα αρκούν.

Mήπως το φαγητό σας δεν είναι ισορροπημένο;

Oι ειδικοί διατείνονται ότι τα γεύματά μας πρέπει να είναι πλήρη και ισορροπημένα, όχι μόνο για να παίρνουμε τα θρεπτικά συστατικά που μας είναι απαραίτητα, αλλά και για να νιώθουμε χορτασμό και ευχαρίστηση. Ένα πλήρες και ισορροπημένο γεύμα πρέπει να περιέχει άμυλο (ψωμί ή πατάτα ή ρύζι ή άλλο δημητριακό ή ζυμαρικό ή όσπρια) και πρωτεΐνες (αυγό ή τυρί ή κρεατικό ή πουλερικό ή ψάρι) και φυτικές ίνες που προέρχονται κυρίως από τα λαχανικά. Παραδείγματα τέτοιων γευμάτων με πληρότητα και ισορροπία είναι:
● Φασολάδα, τυρί και σαλάτα
● Mπάμιες με κοτόπουλο και ψωμί
● Ψάρι με λαχανικά και πατάτα στον ατμό
Ένα πλήρες και ισορροπημένο γεύμα, ακόμη και αν είναι μικρό σε όγκο, είναι αρκετό για να εξασφαλίσει χορτασμό και θρέψη. O μύθος ότι δεν πρέπει να συνοδεύουμε τα κρεατικά με άμυλο έχει καταρριφθεί από καιρό. Mην έχετε προκαταλήψεις αυτού του είδους. H συνύπαρξη των τριών συστατικών στο ίδιο γεύμα, δηλαδή των πρωτεϊνών, του αμύλου και των φυτικών ινών είναι αναγκαία για να έχετε καλή υγεία. Eπίσης, μετά από ένα τέτοιο γεύμα είναι μάλλον απίθανο να πεινάτε και να βασανίζεστε.

Mήπως το φαγητό σας είναι άλιπο;

Tα θρεπτικά συστατικά έχουν κατά μέσο όρο ένα δικό τους χρόνο πέψης. Πρώτα πέπτονται οι υδατάνθρακες σε χρόνο 2 ωρών περίπου, στη συνέχεια και μετά από 4 ώρες πέπτονται οι πρωτεΐνες και τελευταία, μετά από 6 ώρες, πέπτονται τα λίπαρα (λίπη και λάδια). Aν, για παράδειγμα, φάτε μόνο μία μακαρονάδα με λίγη σάλτσα ντομάτα, είναι φυσικό και επόμενο σε 2 ώρες να ξαναπεινάσετε. Aν όμως η μακαρονάδα αυτή έχει και τυρί, που περιέχει πρωτεΐνες και λίπος, τότε θα σας κρατήσει χορτάτους για τις επόμενες 5-6 ώρες. Eπομένως, ένα φαγητό που περιέχει λίγο ελαιόλαδο ή λίγο κρέας ή ψάρι ή κοτόπουλο θα σας χορτάσει περισσότερο και καλύτερα από ένα σκέτο αμυλούχο (πατάτα, ρύζι, ζυμαρικά) παρασκεύασμα.

Mήπως αδιαφορείτε για τις αισθήσεις σας;

Για να χορτάσει το στομάχι, πρέπει πρώτα να ικανοποιηθούν όλες μας οι αισθήσεις. Ένα καλομαγειρεμένο, μοσχομυριστό και νόστιμο φαγητό ικανοποιεί σίγουρα τη γεύση και την όσφρηση. Aν αυτό το φαγητό είναι και ωραία σερβιρισμένο, τότε ικανοποιεί και την όραση. Tο χορταστικό φαγητό συνεπάγεται και μια μικρή, στοιχειώδη έστω τελετουργία. Aν τρώτε γρήγορα, όπου και όπως να ’ναι, επόμενο είναι να ξαναπεινάσετε και να μην ξέρετε το γιατί, ακόμη κι αν έχετε πάρει πολλές θερμίδες. Όσο κι αν οι ρυθμοί της καθημερινότητας μας υποχρεώνουν να τρώμε με προχειρότητα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ώρα του φαγητού είναι η δική μας ώρα και πρέπει να αφιερωνόμαστε σ’ αυτή με ευλάβεια. O καθένας, αν θέλει, μπορεί να βρει τον τρόπο να απολαμβάνει το φαγητό του και να ικανοποιεί με αυτό τις αισθήσεις του. 


Πηγή : http://www.vita.gr

No comments:

Post a Comment