Τα 3 λευκά: Ζάχαρη, αλεύρι, αλάτι

1. ΖΑΧΑΡΗ Γνωστή από το 3000 π.Χ. στην Ινδία η ζάχαρη αρχικά χρησιμοποιήθηκε για θεραπευτικούς σκοπούς ως ηρεμιστικό, ενώ ως τροφή και ως γλυκαντικό στις τροφές αποτελούσε μια σπάνια πολυτέλεια μέχρι το 17ο αιώνα. Εξάγεται από το ζαχαροκάλαμο και τα κοκκινογούλια με ειδική επεξεργασία και διακρίνεται στην κατεργασμένη (κοινή, άσπρη ζάχαρη) και στην ακατέργαστη (με σκούρο μελί χρώμα, λιγότερο γλυκιά και πιο ωφέλιμη από την άσπρη). ΤΑ ΥΠΕΡ Η ζάχαρη είναι υδατάνθρακας που αποτελεί βασικό καύσιμο και σε μικρή ποσότητα θεωρείται απαραίτητη για τον οργανισμό. Όμως, σε γενικές γραμμές η άσπρη ζάχαρη εκτός από την ωραία της γεύση και την ενέργεια που παρέχει, είναι πολύ φτωχή τροφή. Ωστόσο, οι άνθρωποι αισθάνονται μια ιδιαίτερη έλξη στην κατανάλωση ζαχαροειδών, πολύ πιθανό γιατί η ζάχαρη δεν απαιτεί από τον οργανισμό μεγάλες προσπάθειες για να την αφομοιώσει κι επειδή ανεβάζει τη σεροτονίνη, με αποτέλεσμα να δημιουργεί καλή διάθεση. ΤΑ ΚΑΤΑ Για πολλούς όμως, ιδιαίτερα για εκείνους που έχουν αδυναμία στα γλυκίσματα, αποτελεί κίνδυνο, καθώς η πολλή ζάχαρη: Διευκολύνει την τερηδόνα των δοντιών. Ο οργανισμός για να την αφομοιώσει χρησιμοποιεί μεγάλες ποσότητες ασβεστίου και γι’ αυτό έχει ονομαστεί «κλέφτης του ασβεστίου». Μας φορτώνει με άχρηστες θερμίδες (100 γραμμ.= 380 περίπου θερμίδες) στη «μάχη» μας εναντίον της παχυσαρκίας. Ερεθίζει το πάγκρεας να παράγει περισσότερη ινσουλίνη, ορμόνη που εκτός από το ρόλο της στο μεταβολισμό της γλυκόζης συντελεί στην αποθήκευση λίπους κι έτσι συμβάλλει με έναν ακόμη τρόπο στην ανάπτυξη της παχυσαρκίας. Καλλιεργεί το διαβήτη (άποψη που επιβεβαιώνεται καθημερινά). Αυξάνει ενδεχομένως τον κίνδυνο καρδιοπάθειας σε εκείνους που το αίμα τους περιέχει μεγάλες ποσότητες λιπών (τριγλυκερίδια και χοληστερίνη). 2. ΑΛΑΤΙ Το χλωριούχο νάτριο (μαγειρικό αλάτι) είναι το μόνο αλάτι που δεν περιέχεται στα τρόφιμα σε κανονική ποσότητα, γι’ αυτό προστίθεται στα φαγητά ως άρτυμα. Καθημερινά ο ενήλικας χρειάζεται 8-10 γραμμ. αλάτι. Οποιαδήποτε ποσότητα παραπάνω παραμένει στον οργανισμό και κρατάει νερό (γι’ αυτό και το αλάτι απαγορεύεται σε όσους πάσχουν από καρδιά, νεφρά, υπέρταση κ.ά.). ΤΑ ΥΠΕΡ Το αλάτι είναι απαραίτητο για πολλές λειτουργίες του οργανισμού, όπως για: Την απορρόφηση και την κατακράτηση του νερού. Τη ρύθμιση της πυκνότητας του αίματος. Την καλή λειτουργία του μυϊκού και νευρικού συστήματος. Τη σωστή λειτουργία των κυττάρων. Η έλλειψη του αλατιού προκαλεί: Αδυναμία. Εύκολη κόπωση. Χαμηλή πίεση. Παχυσαρκία (επαυξάνει την όρεξη). Σπασμούς, ακόμη και θάνατο. ΤΑ ΚΑΤΑ Επιβλαβής, όμως, είναι και η υπερβολική χρήση του γιατί: Το περίσσευμα αλατιού απομακρύνεται από τα νεφρά, κάτι που τους προσθέτει μια ακόμη επίπονη εργασία. Μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονές του δέρματος (ξηρό, σπασμένο δέρμα), νευρόπονους, πονοκεφάλους, τριχόπτωση, κρίσεις ζάλης. Συμβάλλει στην υπέρταση, έναν από τους πιο επικίνδυνους παράγοντες καρδιοπάθειας. Μπορεί να προκαλέσει πνευμονικό οίδημα σε ασθενείς με καρδιοπάθεια. 3. ΑΛΕΥΡΙ Το αλεύρι είναι προϊόν της αλέσεως των δημητριακών και χρησιμοποιείται για την παρασκευή ψωμιού, ζυμαρικών, γλυκισμάτων και φαγητών. ΤΑ ΥΠΕΡ Το λευκό αλεύρι είναι: Πιο ελαφρύ, πιο εύπεπτο πιο ορεκτικό. Εξαιτίας της περιεκτικότητάς του σε υδατάνθρακες, συνιστά βασική πηγή θερμίδων που καλύπτουν τις ενεργειακές μας ανάγκες. Εκτός από υδατάνθρακες και πρωτεΐνες, οι σπόροι του σταριού περιέχουν και βιταμίνες κυρίως της ομάδας Β. ΤΑ ΚΑΤΑ Δεν ωφελεί την υγεία μας γιατί: Στερεί τον οργανισμό από πολύτιμα στοιχεία, όπως ανόργανα στοιχεία και βιταμίνες που βρίσκονται στο φλοιό των σιτηρών μαζί με μεγάλο μέρος της πρωτεΐνης, τα βασικά λιπαρά οξέα του λίπους και την κυτταρίνη, που θεωρείται πολλαπλώς ωφέλιμη (για να παρασκευαστεί άσπρο αλεύρι, κατά την άλεση του σιταριού απομακρύνονται τα φύτρα και οι εξωτερικές στιβάδες του κόκκου του δημητριακού κι έτσι πολύτιμα συστατικά για τη διατροφή μας, όπως πρωτεΐνες, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, απομακρύνονται μαζί με τα πίτουρα). Η έλλειψη φυτικών ινών επηρεάζει αρνητικά τη φυσιολογική λειτουργία του εντέρου, οι παρεκκλίσεις της οποίας ενοχοποιούνται για πολλά νοσήματα του παχέος εντέρου. Είναι πιο επιβαρυντικό στην αύξηση του σακχάρου από το αλεύρι ολικής αλέσεως, προκαλεί κορεσμό κι έτσι αυξάνει την πιθανότητα παχυσαρκίας. Πηγή : http://www.belife.gr